حمله علی مطهری به منتقدانش | اسلام با نوروز و یلدا مخالف نیست | مقصود را دریابید و عقدهگشایی نکنید
تاریخ انتشار: ۱۱ فروردین ۱۴۰۳ | کد خبر: ۴۰۰۳۵۲۶۵
علی مطهری در جوابیه ای به دو یادداشت انتقادی عصرایران درباره مواضعش پاسخ داده است.
در پی اظهارات اخیر علی مطهری نماینده ادوار مجلس در خصوص جنگ غزه و عید نوروز، عصرایران در گزارشی به سخنان وی واکنش نشان داده بود. در این راستا، علی مطهری طی جوابیه ای به 2 یادداشت « عصرایران» درباره اظهاراتش واکنش نشان داده که متن آن در ادامه می آید؛
در مصاحبهای که با خبرگزاری فارس داشتم، در پاسخ به سؤالی درباره جنایات وحشتناک رژیم اشغالگر در غزه از جمله تجاوز آشکار سربازان صهیونیست به زنان مسلمان گفتم «جا داشت که امسال اعلام میکردیم که عید نداریم.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
اشکال اصلی هردو مقاله، مفروض آنها و تصور غلط آنان از تعبیر «عید نداشتن» بود که آن را مساوی با عزاداری و پخش مرثیه از صدا و سیما و جامه سیاه به تن کردن و گریه و زاری نمودن و تعطیل نوروز تلقی کرده بودند تا به این بهانه حرفهای خود را بزنند؛ در حالی که فرضاً اگر اعلام میشد امسال به خاطر نزدیک به سی و سه هزار شهید و صد هزار مجروح و ده هزار مفقودِ زیر آوار مانده مردم مسلمان غزه عید نداریم، صرفا یک اقدام و ژست اجتماعی و سیاسی و به این معنی بود که در ایام نوروز ضمن گرامیداشت سال نو و دید و بازدید و سفر و تفریح، به یاد مردم غزه هستیم و از کمک مالی و غیره دریغ نمیورزیم.
به یاد دارم در سال ۱۳۵۵ که رژیم گذشته تاریخ اسلامی را تبدیل به تاریخ شاهنشاهی کرد و سال نو را با عنوان سال ۲۵۳۵ شاهنشاهی تحویل کرد، در لحظه تحویل سال شهید آیتالله مطهری گفتند «اگر مردم میدانستند چه اتفاقی افتاده است، امسال به جای عید عزا میگرفتند». این گونه تعبیرات حاکی از اهمیت موضوع و لزوم غفلت نکردن از آن است نه این که باید عزاداری و گریه و زاری کنیم. به همین جهت در آن سال خانواده ما، هم به دید و بازدید پرداختند و هم به سفر رفتند. همین طور است زمانی که امام خمینی(ره) در سال ۱۳۵۶ اعلام کردند که به خاطر جنایات رژیم شاه امسال ما عید نیمه شعبان نداریم. این اقدام نیز به این معنی بود که از جنایات آن رژیم و تلاش برای ادامه نهضت غفلت نشود، نه این که سیاه بپوشیم و عزاداری و گریه و زاری کنیم. این برداشت غلطِ هردو بزرگوار باعث شد که به دفاع از نوروز بپردازند در حالی که اصلاً در آن مصاحبه رد نوروز مطرح نبود.
اسلام رسومی از ایران باستان را که منشأ عقلی داشتهاند پذیرفته است. نوروز حاکی از انتخاب بهترین ایام سال توسط ایرانیان برای سیر در طبیعت و دید و بازدید و تفریح است و طبعاً عاقلانه است، همچنان که انتخاب یلدا به عنوان طولانیترین شب سال برای دور هم نشستن و توجه به گردش فصول و شبانهروز در خلقت، رسمی است که منشأ عقلی دارد و طبعاً اسلام مخالفتی با آن ندارد. البته رسمی مانند سیزده بدر اگر بخواهد براساس اعتقاد به نحسی عدد ۱۳ برگزار شود مورد تأیید اسلام نیست اما اگر به عنوان روزی در سال برای گردش در طبیعت و بهرهمندی از آن باشد طبعاً اسلام مخالفتی با آن ندارد.
به هرحال معلوم نیست چرا این دو بزرگوار نگرانِ از بین رفتن نوروز و به قول خودشان یکی از نشانههای ملیت ما شدند. ظاهراً ملیت ایرانی و اسلام را دو مقوله جدا از هم پنداشتهاند در حالی که همیشه مذهب یکی از عناصر هویت ملی هر قومی است و اسلام عنصر اصلی ملیت ایرانی است. هر دو عزیز را به مطالعه کتاب «اسلام و مسئله ملیت» استاد مطهری دعوت میکنم و البته دو نسخه از آن را برای جناب آقای جعفر محمدی مدیر مسئول سایت عصر ایران ارسال میکنم تا به این دو بزرگوار اهدا شود.
اما آقای هومان دوراندیش که از نامش و البته از مطالبش معلوم است که تعصبی نسبت به ایران باستان و بیمهری نسبت به اسلام دارد، معلوم نیست چرا موضوع را به انتخابات و مسئله حجاب و نیز رقص و شادی وصل کردهاند و جمله گهرباری هم گفتهاند که «شادی بدون رقص ناممکن و بیمعناست»! و بعد گفتهاند علی مطهری با رقص و شادی مشکل دارد. البته بنده با شادی مشکل ندارم اما با رقص یک بانو در مقابل مردان نامحرم، مطابق اسلام مشکل دارم و رقص مردان را هم کار سخیفی میدانم.
عجیب است که هومان خان از بنده عبور کرده و به کتاب «مسئله حجاب» استاد مطهری و خود آن اسلامشناس شهید حمله کرده است بر این اساس که همه چیز با گذشت زمان عوض میشود و طبعاً احکام اسلام هم تابع این قانون است! سپس میگوید «به همین دلیل امروز آثار مرتضی مطهری هم دیگر مخاطب عام ندارد». در واقع آرزوی خود را به صورت امر واقع شده مطرح میکند؛ در حالی که طبق گزارش وزارت ارشاد در نمایشگاه بینالمللی کتاب سال گذشته آثار آیتالله مطهری جزء پرفروشترین کتابهای کشور است، و برای مزید اطلاع هومان عزیز ـ اگر ناراحت نمیشوند ـ عرض میکنم نوبت چاپ کتاب «مسئله حجاب» اکنون صد و سی و پنجم است و در هر نوبت هم به تعداد بالا چاپ شده است و اصولاً کتاب «مسئله حجاب» از پرفروشترین آثار استاد مطهری است.
و عجیبتر این که هومان گرامی عقاید خود را به اکثریت ملت ایران نسبت داده است، در حالی که به هیچ وجه این طور نیست. ممکن است اکثر مردم با سختگیری در امر پوشش موافق نباشند ولی هرگز با بیبندوباری موافق نیستند. به تعبیر آیتالله مطهری این حرفها از آنجا ناشی میشود که افراد میخواهند سبک زندگی خودشان را توجیه کنند.
به هرحال برای این هردو بزرگوار آرزوی توفیق دارم و البته از هر دو درخواست دارم که برای نقد یک سخن اولاً مقصود گوینده را دریابند و ثانیاً همان مقصود را نقد کنند نه این که به گوینده نسبتهای ناروا بدهند و بعد حرفهای نگفته او را نقد کنند و در واقع به این بهانه حرفهای خود را بزنند و عقدهگشایی کنند.
منبع: خرداد
کلیدواژه: آیت الله مطهری مسئله حجاب دو بزرگوار علی مطهری
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.khordad.news دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خرداد» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۴۰۰۳۵۲۶۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
حمله روزنامه جوان به مدافعان تعطیلی شنبه
آفتابنیوز :
روزنامه جوان نوشت: دین برای زمان اهمیت ویژه قائل است. اسلام به برخی زمانها نگاه ارزشی دارد . عناوینی، چون «شب قدر، روز مبعث، عید غدیر، روز عاشورا، عید فطر، شب جمعه و روز جمعه» نشان از نگاه خاص اسلام به برخی از زمانها و جانمایی خاص آن در زندگی انسان مسلمان دارد.
اساساً اسلام یکی از عناصر تنظیمگر در سبک زندگی اسلامی را زمان میداند. توجه به ساعات خاص، روزهای هفته، روزهای خاص در ماه، روزهای خاص در سال همه گویای نوع نگرش اسلام به مقوله زمان است.
تجربه نشان میدهد هنگامی که دو روز تعطیل است، به طور طبیعی روز دوم به عنوان روز اصلی تعطیل قلمداد میشود. چه اینکه امروزه در تهران روزهای پنجشنبه تعطیل است و مردم از آن بهعنوان روز کارهای عقبمانده استفاده میکنند و جمعه را تعطیل بهمعنای استراحت و تفریح به شمار میآورند. چهره عمومی شهر نیز جمعه را به عنوان روز تعطیل نشان میدهد.
تحولات فرهنگی هیچگاه یکشبه رخ نمیدهد. ذهنیت اجتماعی آرامآرام شکل میگیرد. به امروز که ذهنیت عمومی جمعه را روز تعطیل میداند نگاه نکنید. تعطیلی شنبه بهمرور زمان و طی یک دهه آینده موجب خواهد شد ذهنیت اجتماعی جمعه را از مدار و محور بودن تعطیلات خارج کند و جمعه نقشی را در زندگی بیابد که امروز پنجشنبه بهعنوان روز نیمهکاری و کمکار هفته انجام میدهد.
جایگاه جمعه در فرهنگ اسلامی، اما جایگاه خطیری است. در اسلام جمعه محور بخشی از اعمال عبادی فردی و اجتماعی، رسیدگیهای فردی و دینی به شمار آمدهاست. از صبح جمعه که با دعای ندبه و انتظار ظهور آغاز میشود تا ظهر جمعه که محل اجتماع مسلمین در نماز جمعه است. تا دهها آداب فردی که برای جمعه تصویر شدهاست.
جمعه روز خاص و نماد اسلام است و به نوعی از شعائر اسلامی شناخته میشود. در برابر شنبه که نماد یهود است و یکشنبه که نماد مسیحیت است. ما نسبت به بعد نمادین روزها غفلت داریم.
بعد نمادین دین یکی از عناصر هویتسازی دینی است. عنصر هویتساز مرز شما با غیر شما و دیگری شما را تعیین میکند، اما غفلت از آن موجب درهم آمیختگی فرهنگی، هویتزدایی و عدم تشخص آن جامعه میگردد. ظاهر استدلال برای تعطیلی شنبهها خیلی روشن و در نگاه ابتدایی مقبول است. باید برای تجارت خارجی خود را با ایامی که جهان در حال کار است، هماهنگ باشیم، اما نکته این است که مسئله را نباید سطحی دید.
مسئله فقط تعطیلی یک روز نیست، مسئله تغییر نظم اجتماعی است. نظم اجتماعی باید بر اساس یک منطق روشن تنظیم شود. تعطیلی شنبهها یعنی محوریت نظم اجتماعی بر اساس منطق اقتصادی، اما تعطیلی جنبه تنظیم نظم اجتماعی براساس منطق فرهنگی است. اسلام برای حیات انسانی ارزش ویژه بر مدار حیات طیبه قائل است و نظم اجتماعی را نیز براین مدار سامان میدهد. (این بخش نیازمند توضیح و تبیین فنی و براساس روح شریعت است.)
در نامه اخیر اتاق بازرگانی ایران خطاب به مقام معظم رهبری مبنی بر لزوم تعطیلی شنبهها این است:
«اثربخشی اقدامات دولت برای افزایش ارتباط با سایر کشورهای بلوک شرق و غرب و توسعه روابط تجاری و اقتصادی، در گرو پذیرش هر چه بیشتر استانداردهای اقتصاد جهانی است.»
این استدلال که باید خودمان را با نظم جهانی در حوزه اقتصاد تطبیق دهیم، آشناست. سالها قبل طیفی سخن از جامعه جهانی میزدند، اما این جهان، جهانی است که امریکا و غرب محور آن هستند. حرکت بهسمت استانداردهای مثلاً جهانی یعنی پذیرش گامبهگام نظم غربی در حالیکه امروز دنیا در حوزههای مختلف از جمله اقتصاد در حال عبور از نظم فعلی و تک قطبی است.
تشکیل پیمانهای مالی و اقتصادی بزرگ، چون پیمان شانگهای و بریکس، پیمانهای مالی دو یا چندجانبه و دلارزدایی همه بهمعنای عبور از نظم موجود است. در چنین دوران عبور از نظم امریکایی سوق دادن کشور به سمت آن نوعی ارتجاع تمدنی است.
تأکید میکنم مسائل کلان را نباید اتمیک و نقطهای دید، تعطیلی شنبهها را باید در یک اتمسفر کلان فرهنگی، اجتماعی، ملی و بینالمللی تحلیل کرد. پیامدها، روندها، آسیبها و دیگر جوانب باید در این بستر تحلیل و بررسی شود. پس مسئله تنها تعطیلی یک روز نیست، مسئله تحول در رویکرد کلان جامعه، وجهه اجتماعی، پیام پنهان این تصمیم به ناخودآگاه جامعه است.